Categories
- Iridologie (32)
- BLOG (29)
Iridologie, de studie van irispatronen om gezondheidscondities te beoordelen, identificeert specifieke zones in de iris die corresponderen met organen zoals de milt, lever, galblaas en lymfestelsel. Onderstaande tabel presenteert een nauwkeurige vertaling van het originele materiaal naar het Nederlands, aangevuld met klinische context en georganiseerd voor optimale duidelijkheid.
Irisstructuur | Uiterlijk | Klinische Interpretatie |
---|---|---|
Crypten (Lichtgekleurd) | Bleke, langwerpige gebieden | Duiden op aangeboren spijsverteringszwakte en verminderde immuniteit, gekoppeld aan opgeblazen gevoel, voedselintoleranties en verhoogde vatbaarheid voor infecties. |
Stralen (Bruin) | Radiale bruine lijnen | Reflecteren lever-milt disbalans, met symptomen zoals vermoeidheid, slechte nutriëntenopname en schommelende bloedsuikerspiegels. |
Vlekken (Zwart) | Gelokaliseerde zwarte pigmentatie | Signaleren chronische spijsverteringsdisfunctie, bloedarmoede en risico op auto-immuunreacties. Vereisen verder onderzoek naar ijzertekort of darmflora-ongelijkheden. |
Crypten en Immuunzwakte
Bruine Stralen en Metabole Overbelasting
Zwarte Vlekken en Systemische Toxiciteit
Hoewel iridologie in complementaire geneeskunde wordt gebruikt, ontbreekt wetenschappelijk bewijs voor diagnostische nauwkeurigheid. Studies tonen aan dat iriskenmerken geen specifieke pathologieën bevestigen, maar mogelijk trends in orgaanbelasting weerspiegelen. Een geïntegreerde aanpak met conventionele diagnostiek wordt aanbevolen.